1917.1977.2037年丁巳太歲楊彥大將軍
(๕๔)ขุนพลเอี่ยวหงั่งไต่เจียงกุง(หยางเยี้ยนต้าเจียงจวิน) เทพคุ้มครองดวงชาตาประจำปีเต็งจี๋ หรือปี พ.ศ. 2460, 2520, 2580
ชื่อรองปังเจี๋ย ชาวเมืองอู๋กง สมัยราชวงศ์ซ่ง (คศ.960-1279) (ปัจจุบันคือเมืองฟูโจว มณฑลฮกเกี้ยน)
มีพรสวรรค์ด้านไหวพริบปฎิภาณมาตั้งแต่เกิด วัยเยาว์ได้ศึกษาคัมภีร์ของปราชญ์โบราณจนเข้าใจแตกฉาน นิพนธ์บทกวีได้ไพเราะงดงามจับใจ ท่านไม่ยินยอมรับราชการ มักชอบขี่วัวเที่ยวไปตามหมู่บ้านต่างๆ และชื่มชมความงามของป่าเขาลำเนาไพร ชื่นชอบชมทิวทรรศน์ตามธรรมชาติ เรียกตนเองว่า “ชาวบ้านป่าแห่งทิศตะวันออก” ชื่อเสียงเลื่องลือไปไกลด้านความสมถะเรียบง่าย และชาญฉลาดรอบรู้ในศาสตร์ปรัชญาทุกแขนง จนราชสำนักต้องขอพบตัวท่าน ท่านได้นิพนธ์หนังสือชื่อ” กุยเกิงฟู่” (กลับคืนสู่รากเหง้า) บรรยายถึงการกลับคืนสู่วิถีชีวิตจิตใจที่เป็นธรรมชาติ
ปีที่นับเป็นปีเต็งจี๋ หรือปี พ.ศ. 2460, 2520, 2580
คนเกิดปีมะเส็งจะตกเกณฑ์ คัก剋
คนที่เกิดปีขาล ปีวอกจะตกเกณฑ์ เฮ้ง 刑
คนเกิดปีกุนจะตกเกณฑ์ ชง 沖
คนที่เกิดปีวอกจะตกเกณฑ์ ผั่ว 破
คนเกิดปีขาลจะตกเกณฑ์ ไห่ 害
