การทาบทามเพื่อสู่ขอหมั้นหมาย
ในอดีตมักเป็นธรรมเนียมที่คู่บ่าวทั้งคู่มักจะไม่เคยได้พบเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน ก่อนจะได้แต่งงานจะต้องผ่านพิธีการการทาบทาม โดยฝ่ายชายจะส่งผู้ใหญ่หรือพ่อสื่อแม่สื่อจะไปทาบทามดูกันก่อนว่าผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาวจะยอมยกลูกสาวให้หรือไม่ สมัยนั้นคู่แต่งงานเกือบร้อยทั้งร้อยจะต้องผ่านคนกลางแบบนี้เสมอ ไม่มีสิทธิที่จะผูกสมัครรักใคร่กับด้วยตนเอง หากมีก็มักจะไม่ได้รับการยินยอมจากผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เพราะถือกันว่าการเลือกคู่กันเองเป็นการผิดธรรมเนียมหรือผิดประเพณีเลยทีเดียว
พิธีการแต่งงานสมัยนั้นเรียกอีกอย่างก็คือ”การคลุมถุงชน”นั้นเอง แต่อย่างไรก็ตามพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็มักจะพิจารณาคู่ครองให้ลูกหลานของตนเองก็ต้องเลือกแบบดีที่สุด คัดสรรอย่างละเอียดพิถีพิถัน โดยดูจากฐานะ ตำแหน่ง ยศศักดิ์ วรรณะ หรือสืบประวัติย้อนหลังไปหลายสาแหรกของทางตระกูลของทั้งสองฝ่าย ว่าเหมาะสมกันหรือไม่ ผลจากการเลือกคู่ให้ลูกหลายโดยวิธีนี้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้คำนึงถึงความรักของคู่บ่าวสาวเป็นสำคัญ แต่ก็ทำให้ชีวิตคู่กลับยั่นยืนไร้อุปสรรคและไม่มีปัญหาในการครองคู่ ซึ่งการอย่าร้างแทบจะไม่เลย ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าแปลก และเมื่ออยู่ด้วยกันนานเข้าความรักระหว่างคู่บ่าวสาวก็เกิดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ ลองดูคนรุ่นปู่รุ่นย่าเป็นตัวอย่าง แต่สมัยนี้คงหาคู่ที่เป็นแบบนี้ได้ยากเพราะมักจะเลือกคู่กันเอง
นอกจากนี้บางคู่พ่อแม่ก็มักจะเอาดวงชาตา ของคู่ที่จะเป็นคู่ครองของตนไปให้โหรหรือหมอดูผูกดวงชาตา เพื่อความแน่นอนกันอีกชั้นหนึ่งว่าจะเหมาะสมกันหรือไม่ จะร่ำรวยมั่งมี อยู่กินกันยืดหรือแบบหม้อข้าวไม่ทันจะดำ จะเป็นพ่อหม้ายแม่ร้าง ลูกหลานจะดีมีชื่อมีเสียงให้วงศ์ตระกูลหรือไม่ ใครจะตายก่อน ใครจะตายหลัง อันนี้โหรก็ต้องให้คำตอบได้ทุกๆข้อ หากทุกอย่างลงตัวกันแล้วก็จะกำหนดนัดหมายเรื่องการหมั้นกันอีกอีกที
บางครั้งเราก็เคยได้ยินกันว่าบางคู่ก็มีการหมั้นกันตั้งแต่ยังเล็กอายุ10 กว่าขวบก็มีคู่หมั้นกันแล้ว หรือไม่ก็หมั้นกันตั้งแต่อยู่ในท้องก็ยังเคยมี หากว่าท้องคนนี้เป็นหญิงโตมาก็จะยกให้คนนี้เป็นต้น
แต่ในปัจจุบันการทาบทามเพื่อสู่ขอ ก็มักจะเป็นคู่บ่าวสาวเองที่สมัครรักใคร่กันเองเป็นตัวการหลัก ที่จะตัดสินใจในเรื่องราวต่างๆด้วยตนเอง เสร็จแล้วก็ไปแจ้งให้ผู้ใหญ่หรือพ่อแม่รับทราบ แล้วก็ค่อยหาผู้ใหญ่หรือเฒ่าแก่ไปทำการสู่ขอเพื่อเป็นพิธี ส่วนอาชีพพ่อสื่อแม่ชักในปัจจุบันนี้ก็ได้ตกงานไปหมดแล้ว
