ถือปฏิบัติในวันแรม 11 ค่ำในระหว่างเดือน ธันวาคม-มกราคม ตำนานเรื่องราวของวันนี้มาจากในคัมภีร์พรหมาณฑปุราณะ โดยมีคำสนทนาของท้าวยุธิษฐิระกับพระกฤษณะ ชาวฮินดูเชื่อว่าหากได้ทำการถือศีลอดในวันนี้นอกจากจะได้ชำระปาปแล้วจะทำให้ได้เป็นคนมีชื่อเสียงและเกียติยศทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ตำนานเล่าว่า เจ้าชายลัมภกา ซึ่งเป็นหนึ่งในสีโอรสของกษัตริย์องค์หนึ่ง มีความสงสัยในอำนาจของพระวิษณุ จนทำกริยากระด้างกระเดื่อง ยโสโอหัง ไม่เคารพบูชาพระวิษณุ ด้วยเหตุนี้จึงถูกพระราชบิดาเนรเทศออกจากเมือง ลัภกาจึงออกปล้นสะดมชาวเมืองที่ยากไร้ ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตและเสวยเนื้อสดเป็นอาหาร
มาวันหนึ่ง บังเอิญเป็นวันแรม 11 ค่ำหรือ สผลาเอกาทศี เจ้าชายลัมภกา เกิดป่วยกะทันหัน จนไม่สามารถเสวยอาหารใดใดตลอดทั้งวันและตื่นตลอดทั้งคืน ซึ่งเท่ากับว่าพระองค์ได้ถือศีลอดตลอดทั้งวันเอกาทศีโดยไม่ได้ตั้งใจ พอรุ่งเช้าพระเองก็เกิดความสำนึกผิดและเสียใจในสิ่งที่ตนเองกระทำมา และได้กลับไปขอขมาพระราชบิดาและกลับไปบูชาพระวิษณุเหมือนเดิน และพระองค์ก็ได้สิ่งที่เคยขอพรจากพระวิษณุทั้งหมดและได้เสวยสุขในพระราชวังตราบกาลนาน
