การศึกษาวิชาฮวงจุ้ย (1)
วิชาฮวงจุ้ยทุกวันนี้มีหลายศาสตร์หลายสำนัก หลายสาขา แต่มีทฤษฏีร่วมกัน คือ 1.像 เชี่ยง คือ รูปลักษณ์ 2. 数 ซู่ คือ การคำนวณ 3. 理 หลี คือ ทฤษฎีและหลักการ
1.像 เชี่ยง คือ รูปลักษณ์ คือรูปลักษณ์ต่างๆ ทั้งรูปทรง ของวัตถุ สิ่งของ อาคารบ้านเรือน ภูมิทรรศน์ บนพื้นดิน แล้วนำมาแปลความหมาย โดยสงเคราะห์ให้เป็นธาตุ ทั้ง 5 และหากระแสชี่ไหลเวียน ทั้งการติดขัด การลื่นไหล
2.数 ซู่ คือ การคำนวณ หมายถึงการคำนวณทิศทางของดาวเคราะห์บนฟ้า การโคจร ทำมุมของดาวเคราะห์ต่างๆ ซึ่งวิชาฮวงจุ้ยของโบราณจริงๆจะใช้วิชาชีเจิ้ง 七政四余 (คล้ายกับวิชาโหรไทย-ภารตะ) ตัวอย่างเช่น ขงเบ้งจะดูดวงชาตาก็จะดูดาวบนฟ้าเป็นหลัก ซึ่งขงเบ้งนับเป็นหนึ่งในปรมาจารย์วิชาชีเจิ้ง สมัยก่อนจะไม่ใช้วิชา โป๊ยยี่ 八字四柱 เพราะไม่สามารถคำนวนการโคจรดาวเคราะห์ได้ แต่ปัจจุบันมีคนรู้วิชาชีเจิ้งน้อย จึงนำวิชา โป๊ยยี่มาทดแทน และดวงดาวในวิชาโป๊ยยี่ก็ไม่ใช่ดาวเคราะห์จริงๆบนฟ้า
วิชาโหรา-ดาราศาสตร์จีน เริ่มพัฒนามาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซาง และพัฒนาการมาจนถึงให้ความแแม่นยำจนถึงขีดสุด แต่สุดท้ายต้นราชวงศ์หมิงพระเจ้าจูหยวนจาง กลัวคนศึกษาวิชานี้ เลยมีราชโองการห้ามประชาชนศึกษาวิชาโหราศาสตร์ที่คำนวณจากดวงดาว สุดท้ายวิชานี้ก็แทบจะสาปสูญไป
3.理 หลี คือ ทฤษฎีและหลักการ ว่าด้วยความสมดุลย์ของหยินหยางและธาตุทั้ง 5 ซึ่งมีหลักและทฤษฎีร่วมกันกับวิชาแพทย์แผนจีน เพราะมาจากคัมภีร์เช่มเดียวกันคือ คัมภีร์อี้จิง 易经 ดังนั้นหากเราไม่เข้าทฤษฎีเรื่องธาตุทั้ง 5 และหยินหยาง ในวิชาฮวงจุ้ย ให้กลับไปศึกษาทฤษฎีนี้ในแพทย์แผนจีน ก็จะได้คำตอบลึกซึ้งขึ้น ซินแสฮวงจุ้ยแต่โบราณมา มักจะรู้แพทย์แผนจีน ยาจีนและการรักษาโรคด้วย เพราะสาเหตุนี้
